Skip to main content

Een rijdend restaurant

De vrijheid van het camperleven is aanlokkelijk. Camperbusjes worden massaal gekocht en het vrije leven lonkt. Mirjam Jongerius besloot het iets groter aan te pakken, want zo’n camperbus had ze al. De droom: een rijdend restaurant openen in een oude Amerikaanse schoolbus. 

Tekst: Willemijn van Iersel
Foto: Michiel Heijmans

Zo’n grote bus omtoveren tot een restaurant kost veel bloed, zweet en tranen. Mirjam doet het kluswerk namelijk grotendeels zelf. BEP spreekt Mirjam in Milsbeek over haar mooie toekomstdromen. Op een verborgen plaats, ergens in Milsbeek, bevindt zich een creatieve broedplaats. Dit is het tijdelijke onderkomen van de bus. Na een korte zoektocht doemt de grote gele schoolbus voor me op. Mirjam komt in kluskleding vrolijk lachend de bus uitstappen. “Kon je het een beetje vinden?” Het was dus eventjes zoeken. De eigenaar, die even komt aanwaaien, drukt me op het hart om zo min mogelijk te schrijven over de locatie, want het moet vooral een verborgen pareltje blijven.

Van pannenkoekenbakker naar rijdend restaurant

Dat Mirjam uit een ondernemersfamilie komt, is wel duidelijk. Zo startte ze al op 24-jarige leeftijd een pannenkoekenrestaurant in Doesburg. Niet iedereen durft het aan om op die leeftijd, in de economische crisis, een restaurant te beginnen. De meeste mensen lopen ook niet weg bij zo’n goedlopende zaak. Maar ze was toe aan iets anders, iets kleins. Wanneer we haar spreken, lijkt er allerminst sprake van een klein project. Zo begon de zoektocht naar de perfecte bus al zo’n vier jaar geleden. Mirjam: “Ik wilde per se een bus die niet op diesel reed, maar op groen gas.” Uiteindelijk werd de bus in California gevonden. Het had nog heel wat voeten in de aarde om de bus naar Nederland te halen. Het klussen aan de bus doet Mirjam veelal zelf. Ze maakt hierbij gebruik van het internet en haar eigen lef. ”Klussen betekent dat je soms gewoon iets moet gaan doen. Zo heb ik net een gat in de romp van de bus gezaagd voor de wc. Dat is dan wel even spannend. Sommige mensen verklaren me voor gek dat ik deze stap heb gezet. Zelf klussen, ons restaurant verkopen – ik voelde dat het tijd was.” Jongerius’ droom is een kleinschalig mobiel restaurant te beginnen. In zo’n restaurant kan Mirjam haar passie voor het gastvrouwschap kwijt. ”Ik houd ervan om voor mensen te zorgen. In een pannenkoekenrestaurant is het aanpoten. Veel gasten in korte tijd. Nu kan ik mensen meer persoonlijke aandacht schenken”. Ze heeft nog meer ideeën: ”Als mensen een rouwweek hebben, dan kom ik met mijn restaurant en kook ik voor de familie. Het is belangrijk om goed te eten, vooral voor mensen die in rouw zijn. Het is dan fijn als je op zo’n moment met de hele familie bij elkaar kunt komen om te lachen en huilen. Als er juist iets te vieren is, kan ik ook bijspringen met mijn restaurant, bijvoorbeeld bij een bruiloft.”

Restaurant én huis

Mirjam droomt verder. Ze zou graag met haar hele gezin in de bus op wereldreis gaan. Ze hopen in februari de bus helemaal af te hebben en er dan zeven maanden met het gezin tussenuit te gaan. Daarom wordt de bus niet alleen omgebouwd tot restaurant, maar ook tot woonhuis. Op het moment dat wij een kijkje nemen, is het composttoilet net af. Verder wordt er een mooie grote keuken in gemaakt met een goede koffiemachine. Mirjam: ”Ik houd het graag simpel en wil mensen echte, persoonlijke aandacht geven. Met deze bus kan ik dat realiseren. Misschien dat we tijdens de reis al wat kleine klussen gaan doen. Maar we gaan eerst de bus leren kennen.”

 

Foto: Michiel Heijmans