Laurien Renckens
Gewoon de tijd nemen om alleen maar te kijken
15, 30 of zelfs 60 minuten alleen maar kijken…wat roept dat bij jou op?
Een serene rust, heerlijke muziek, tijd om te gaan ontspannen. Dat sfeertje tref ik aan, zodra ik het atelier van Laurien Renckens bij De Houtwerf binnenloop. Alleen tijd om te ontspannen is er niet, want ik wil alles over haar en haar werk als kunstenaar weten.
Tekst: Elma Vriezkolk
Dit artikel is geschreven in 2021, wil je zien waar Laurien op dit moment mee bezig is? Check dan haar linkedin pagina.
Ik zie allerlei kunst om me heen. Waar kijk ik precies naar?
Laurien: “Nou, dat is de precies de bedoeling. Kijk er maar eens naar. Wat zie je? Wat je ziet hangen, is het resultaat van een proces, waarbij ik van tevoren ook echt niet wist welk resultaat dat ging opleveren. Als ik met een nieuw werk start, begin ik vanuit de leegte. Er is niks, maar het begint ergens en dat bouwt zich steeds verder uit. Het is nooit realistisch, altijd abstract.”
Vanuit welke behoefte begint dat proces dan precies?
Laurien: “Het begint bij het gevoel dat ik zin krijg om naar m’n atelier te gaan. Ik doe mijn kleren aan, verzamel mijn materialen, er heerst een bepaalde gemoedstoestand. Dat hele proces, voordat er ook maar iets op het doek gebeurt, vormt een belangrijke start van wat ik uiteindelijk ga creëren. Het is nooit in opdracht, het komt altijd uit mezelf.”
Als je van tevoren geen doel hebt, kan het eindresultaat dan ook nooit tegenvallen?
Laurien: “Soms misschien, maar nee, eigenlijk niet nee. Het is het resultaat van een proces en het is aan de toeschouwer wat hij of zij erin ziet. Iedereen ziet iets anders, omdat het in feite spiegelt. Bij de een roept het een andere emotie op, dan bij de ander. Het afgelopen jaar heb ik een vorm van ‘slow art’ georganiseerd waarmee mensen in mijn atelier 15 minuten, 30 minuten of een uur de tijd kregen om helemaal alleen, op een bankje, zonder afleiding naar het grote schilderij te kijken. Sommigen waren bang dat een half uur veel te lang zou zijn, maar zij wilden uiteindelijk graag langer blijven zitten. Anderen begonnen er al niet eens aan, omdat ze alleen al onrustig van het idee werden. Dat zegt iets over jou. Door de tijd te nemen om te gaan zitten kijken, zul je merken dat je steeds nieuwe dingen ziet, nieuwe lagen en wat dat bij jou oproept.”
Ben je altijd al kunstenaar geweest?
Laurien: “Nee, zeker niet. Ik heb eerst als logopedist gewerkt, met een eigen praktijk. Uiteindelijk werd ik daar niet gelukkig van en heb ik de stap naar het kunstenaarsschap gemaakt. In die beginperiode werkte ik heel hard, met veel lagen en vond ik het belangrijk dat het eindresultaat gewaardeerd werd. Nu zijn mijn werken veel lichter, transparanter, kwetsbaarder. En daarnaast ben ik mede-initiator van de Houtwerf.”
Ja, leuk, De Houtwerf. Kun je daar wat meer over vertellen?
Laurien: “De houtwerf is een plek die we in 2014 hebben opgezet. Het is ontstaan vanuit een gevoel dat je samen bouwt en van elkaar leert vanuit de passie voor je droom of je vak. Vandaar dat ook het HAN-leermeesterlab hier gevestigd is. De meeste ondernemers zijn hier gestart om met hun droom aan de slag te gaan. We willen eigenlijk zo’n plek zijn waar bezoekers van de stad Nijmegen op dag 2 naartoe gaan: niet naar de populaire hotspots, maar juist naar de bijzondere, minder toeristische plekjes. Net als wanneer je in Barcelona bent en de Ramblas al snel hebt gezien en juist op zoek gaat naar de lokale, authentieke plekken.”
Ik zie overal tape hangen. Vertel!
Laurien: “Ik gebruikte schilderstape ooit als middel om de strakke lijnen in mijn werk te krijgen, om af te plakken dus. Op een gegeven moment ontdekte ik dat ik het ook in mijn kunstwerken kan gebruiken. Nog steeds om de strakke lijnen te behouden, maar ook als onderdeel van het werk zelf. Soms blijft het dus ook echt in het kunstwerk ‘plakken’. Daarnaast heb ik voorkeur voor vlakken, kies ik specifieke kleuren en werk ik met acrylverf. Dat laatste betekent ook dat ik door moet gaan, want anders droogt het te snel. Ik geef mijn werk ook nooit een naam, ik wil de kijker vrijlaten in wat hij of zij ziet.”
Laurien sluit af met een terugblik op het afgelopen jaar: “Ik realiseerde me dat ik het eigenlijk wel prima vond om minder sociale verplichtingen te voelen en die avondklok vond ik best een zegen, die houden we erin. Wat ik wel echt miste was de mogelijkheid om gevoed te worden door kunst, muziek, cultuur. Die kleine momenten van raken en inspiratie.”
Website: laurienrenckens.nl
Instagram: @laurienrenckens
Favoriete kunstenaar / inspiratiebron: Rothko
Tips musea: De Pont museum (Tilburg) en Museum Voorlinden (Wassenaar)
Podcast Mischa German, waarin Laurien tehoren is: ‘Wat is er mis met moderne kunst?’
Werkplek: De Houtwerf
